یک بام و دو هوا ....

 

دوست فیسبوکی من Habib Biktash باتصویری از شرکت ترانه علیدوستی در انتخاباتی در گذشته با انگشت رنگی و با عنوان : "یک تصویر ارزش یک هزار کلمه را دارد ." و توضیحاتی که در این مورد داده است .

سئوال من اینست که اگر کسی تصویری از ایشان در جلسه ای از حککا که مشتش به هوا بود چاپ میکرد و مینوشت که : یک تصویر ارزش یک هزار کلمه را دارد . برای ایشان جالب بود و این کار زمانی که از نظر سیاسی پیش رفته اصلا" درست است ؟ اگر نه چرا چنین است و با دیگری برخورد دیگر میکند .

چرا چون دیگری چپ نیست ؟ چون مدعی نیست ؟ چون هنرمند است ؟ یا چون زن است ؟

بهروز شادیمقدم :

تصویر عهد بوق ! در آن عصر شما هم در حککا بودید .

امروز ...دوست من ، فردی که نه کمونیست است و نه حتی خود را چپ ننامیده ، در پروسۀ فکری خود اکنون اذعان نموده که شرکتش در انتخابات اشتباه بوده ، همچنان که شما دفاعتان را از فلان حزب اکنون اشتباه میدانی . آیا این روش که برای کوبیدنش به گذشته او استناد کنی درست است ؟

Habib Biktash :

اینکه یک نفر، هر کسی، از گذشته ناپسند خود دوری می کند و آینده ای شرافتمندانه تر را بر میگزیند همیشه چیز خوبی هست و باید مورد پشتیبانی قرار گیرد تا این روند در جامعه عمومیت پیدا کند. اینکه ترانه علی دوست از اصلاح طلبان ببرد و به جبهه مخالفان حکومت بپیوندد هم برای خودش خوب است و هم برای جامعه.

اما اینکه یک آدم تحصیل کرده ای که از ادبیات و هنر هم حالی میشود، و لابد از سیاست هم حالی میشود، تا دیروز دست بوس شنیع ترین و زشت ترین و قاتل ترین آدمها و نیروها و قدرتها بوده است و بدون شرم و خجالت انگشتهای کثیفش را به چشم مردمی کرده است که بارها و بارها به خیابان آمده اند و کشته و زخمی و زندانی داده اند تا کثافت اسلام و جمهوری اسلامی را سرنگون کنند امروز بعنوان قهرمان آزادی و بعنوان ترانه و سرود و تعهد و غیره از طرف شخصی مثل شما که ادعای کمونیسم دارد بسیار عجیب است. خیلی عجیب است.

قصد من از پست کردن تصویر ترانه علی دوستی تبلیغ علیه ایشان در این شرایط خاص نیست، اما هر وقت ببینم او یا کسانی مثل او دارند باد زده میشوند و بعنوان رهبر و قهرمان معرفی میشوند تما گند و کثافتشان را بیرون میریزم تا این عمل ارتجاعی و شیادانه موفق نشود. قهرمانان مردم کسانی هست که سالها با وجود تهدید مرگ و زندان و شکنجه مبارزه کرده اند و سینه شان را سپر گلوله ها کرده اند، نه کسی که تا دیروز انگشت به چشم مردم میکرد اما امروز سنبه قیام را پرزور دیده و صف عوض کرده تا از قافله عقب نماند.

بهروز شادیمقدم :

مطلب من قهرمان سازی نیست . ستایش از یک مبارز است . کامنت شما یک تناقض است . از یک طرف او را به خاطر گذشته محکوم میکنی و از طرف دیگر کارش را تقدیر میکنی . تصویر شما از این شخص اشتباه است . یک شخصیت فرصت طلب و منفی . کار مرا عجیب میدانی . در صورتی که این عجیب است که شخصی را به خاطر گذشته نمیبخشی و عجیب تر اینکه خودتان هم در گذشته دچار اشتباه مشابهی شده اید .