"جنگ انقلابی" بوخارین و

"صلح برست لیتوفسک"

انقلاب اکتبر برای پیشرویش به انقلابات کارگری دیگر در دنیا نیاز داشت . مبارزات کارگری آلمان نقطه اتکای بزرگی برای این پیشروی بود . دفاع لنین از مبارزات کارگری و مارکسیستی در آلمان و افشای جریانات راست و فرصت طلب دخیل در آلمان و در ادامه حتی ایدۀ اشغال آلمان از طریق لهستان ، مواضع بلشویکها و کمک به مبارزات آنان بود .

با انقلاب اکتبر ، شوروی از طرف کشور های امپریالیستی در محاصره قرار گرفت و حملۀ آلمان به شوروی در زمان انقلاب و اشغال بخشی از خاک شوروی و خواهان غرامت این جنگ به آلمان در رهبری بلشویک ها مواضع متفاوتی پیش آورد .

بوخارین خواهان جنگ بر علیه جنگ بود و تروتسکی خواهان نه جنگ و نه صلح و لنین خواهان صلح .

اینکه نوشته اید که : " به نظر من بوخارین بود که میخواست به آلمانی های انقلابیون کند و لنین و هوادارانش مانع شدند . " اشغال بخشی از خاک شوروی و فرار سربازان و عقب نشینی آنان و طرح شعار جنگ انقلابی بوخارین از نظر لنین یک شعار بود که به واقعیت ها کاری نداشت . او معتقد بود که "باید عقب‌نشینی کرد و شرایط سنگین صلح را پذیرفت تا حکومت تازه فرصت پیدا کند ”نفسی بکشد" و گفت که سربازان ما با فرارشان پای قرار صلح را امضاء کرده اند .

قرار داد "صلح برست لیتوفسک" در عمل تائیدی بود بر مواضع درست لنین در مقابل بوخارین و تروتسکی . تروتسکی بعد ها خود بر درستی این موضع تاکید کرد .

نظرها

Hawre Aftabi

شعاری بود که به واقعیت ها کاری نداشت!

چقدر جالب بود این تکه از نوشته.

بهروز شادیمقدم

‏‎مطلبی که رفیقمان در آن کامنت گذاشته اند : https://www.facebook.com/permalink.php...

Pooya Kazemi

متشکرم که وقت گذاشتید و من را تگ کردید ، البته این چند خط کافی نیست برای درک واقعیت آن زمان ، دوست دارم نظرات خود بوخارین و لنین را مطالعه کنم ‌ باز هم متشکرم.

Pooya Kazemi

ولی یک واقعیت مسلم این است که جنگ ادامه یافت و ارتش سفید و دول اروپایی به صلح پایبند نماندند و وقتی خیالشان کم و بیش از سرکوب انقلاب راحت شد ، به جنگ با شوروی آمدند ، به نظر می آمد این ارتش آلمان بود که نفس کشید !

Mansoore Torkashvand

رهبری انقلاب ،دست کسی می افتد که سلبیتر از همه عمل میکند

Joshgun Deniz

این تبلیغات بغایت نادرست و غلو شده لنینست هاست که ادعا میکنند در آن موقع روسیه از سوی 14 کشور امپریالیستی مورد تهاجم قرار گرفت.در آن زمان حتی اگر تعریف امپریالیسم لنین راکه از کائوتسکی و برنشتاین و هلفردینگ گرفته بود ملاک قرار دهیم اصلا 14 کشور امپریالیستی درجهان وجود نداشت. کشور هایی که در جریان جنگ داخلی از 1918 تا 22 به روسهای سفید و احزاب مخالف بلشویکها یاری رساندند و یا به صورت نظامی بخش هایی از روسیه آن زمان را اشغال کردند عبارت بودند از فرانسه، انگلیس، آمریکا، یونان، ایتالیا، ژاپن، کانادا، رومانی و استونی. همینطور که میبینید کشوری مثل کانادا هنوز هم مستعمره انگلیس است و کشورهای مثل رومانی و استونی و یونان نه آن زمان و نه امروز با همان تعبیرات لنینی هم امپریالیسم محسوب نمیشوند. حتی اگر همه این کشور ها را باز امپریالیست محسوب کنیم تعدادشان به 9 کشور میرسدو نه به 14 کشور.

بهروز شادیمقدم

من 14 را برداشتم . مشکل دیگری هست ؟

Joshgun Deniz

سلام بهروز جان. من هدفم این بود که باید تاریخ را آنطور که بوده خواند و تحت شرایط و محدودیت ها و امکانات زمان خود ارزیابی کرد. اگر تاریخ بدرستی از زاویه منفعت تاریخی-طبقاتی کارگران درک شود، میتواند خود سنگری از سنگرهای مبارزه طبقاتی باشد. شک کردن و ایجاد شک کردن در تاریخ میتواند اولین قدم در جهت شناخت باشد. امیدوارم منظورم را رسانده باشم.

بهروز شادیمقدم

رفیق عزیز من سلام . تاریخ این دوره را 36 سال قبل خوانده ام و هنگام نوشتن آنچه را در حافظه ام داشتم بیان کردم که با توضیح درست شما بر آن نکته برداشتم . مهم اصل مطلب است . دست تو هم درد نکند .