اگر
فکر سليم و تاريخ را مورد تمسخر قرار ندهيم آنگاه روشن است که تا زمانى که
طبقات گوناگون وجود دارند، نميتوان از «دمکراسى خالص» سخن بميان آورد،
بلکه فقط ميتوان از دمکراسى طبقاتى سخن گفت.
( ضمنا بطور حاشيه بايد بگوييم که «دمکراسى خالص» نه تنها عبارت ابلهانه‌اى
است، که عدم درک مطلب را خواه در مورد مبارزه طبقات و خواه در مورد ماهيت
دولت آشکار ميسازد، بلکه عبارتى است سه‌کرت پوچ و ميان‌تهى، زيرا در شرايط
جامعه کمونيستى دمکراسى، ضمن تغيير ماهيت جزو عادت گرديده زوال خواهد يافت،
ولى هرگز دمکراسى «خالص» نخواهد بود .)
«دمکراسى
خالص عبارت کاذبانه فرد ليبرالى است که کارگران را تحميق مينمايد . آنچه در
تاريخ سابقه دارد دمکراسى بورژوايى است که جايگزين فئوداليسم ميگردد و
دمکراسى پرولترى است که جايگزين دمکراسى بورژوايى ميگردد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر